برای این منظور، در متلب از دستور subplot استفاده می شود. نحوه استفاده از دستور subplot را در مثال زیر شرح می دهیم :
مثال :
فرض کنید بخواهیم 4 تابع زیر را با دستور ezplot رسم کنیم :
y=x
y=x2
y=x3
y=x4
و همچنین بخواهیم که نتیجه به صورت 4 شکل جداگانه، اما در یک پنجره و در کنار هم نمایش داده شود. برای این منظور، کدهای زیر را می نویسیم :
subplot(2,2,1)
ezplot(x,[-3,3])
title(y=x)
subplot(2,2,2)
ezplot(x^2,[-3,3])
title(y=x^2)
subplot(2,2,3)
ezplot(x^3,[-3,3])
title(y=x^3)
subplot(2,2,4)
ezplot(x^4,[-3,3])
title(y=x^4)
نتیجه :
مشاهده می کنید که چهار شکل مورد نظرمان، در کنار هم و در یک پنجره نمایش داده شده اند. اما اکنون شرح بدهیم که چگونه با دستور subplot ، تعداد شکل ها و موقعیت آنها در کنار هم را تعیین کرده ایم. اگر به کدها نگاه کنید، متوجه خواهید شد که برای هر شکل، 3 خط کد نوشته ایم، خط اول با دستور subplot است که تعیین می کند موقعیت آن شکل در کنار سایر شکل ها چگونه باید باشد، خط دوم با دستور ezplot است که برای رسم تابع مورد نظرمان می باشد و خط سوم عنوانی را به شکل اختصاص می دهد تا آن را در کنار سایر شکل ها، به راحتی تشخیص بدهیم. چون 4 شکل داریم، بنابراین 4 بار از دستور subplot در کدها استفاده کردیم. برای 4 شکل، مقادیری که باید درون پرانتز هر دستور subplot نوشته شود، به صورت شکل زیر می باشد :
با توجه به شکل بالا، مشاهده می کنید که در پنجره نمایش شکل ها، 2 ردیف و 2 ستون متشکل از شکل ها خواهیم داشت. بنابراین عدد اول درون پرانتز دستور subplot ، نشان دهنده تعداد کل ردیف ها و عدد دوم درون پرانتز دستور subplot ، نشان دهنده تعداد کل ستون ها برای چیدمان شکل ها در کنار هم می باشد. برای هر موقعیت، یک عدد در نظر گرفته شده است که چون 4 شکل داریم، این عدد از 1 تا 4 می تواند باشد. این عدد، سومین عدد، درون پرانتز دستور subplot خواهد بود. بنابراین با دستور subplot ، قبل از هر دستور ezplot ، موقعیت شکل مربوط به آن دستور ezplot را مشخص کرده ایم.