دستور input در متلب، برای این منظور به کار می رود. زمانی که متلب به دستور input برسد، منتظر خواهد ماند تا کاربر مقدار مورد نظرش برای آن متغیر را در پنجره Command وارد کند و سپس زمانی که کاربر کلید enter از کیبورد را فشار دهد، متلب مقدار وارد شده توسط کاربر را به متغیر اختصاص خواهد داد و سپس بقیه کدهای برنامه را اجرا خواهد نمود.
به کار بردن دستور input برای متغیرهای عددی :
نرم افزار متلب باید بداند که مقداری که توسط کاربر برای دستور input وارد خواهد شد، یک عدد است یا اینکه یک رشته (آرایه ای از کاراکترها) می باشد. به همین دلیل، دستور input به دو شیوه به کار می رود. اگر متغیر قرار است که یک عدد باشد، باید از دستور input به صورت معمولی استفاده کنیم. به مثال زیر توجه کنید :
مثال :
A=input(please enter your number : )
نتیجه :
در پنجره Command ، عبارت : please enter your number نمایش داده خواهد شد. حال تنها کافی است که مثلا عدد 2 را وارد کنیم و سپس کلید enter از کیبورد را فشار دهیم. آنگاه نتیجه زیر نمایش داده خواهد شد :
بنابراین عدد 2 را که وارد کرده ایم، به عنوان مقدار متغیر A در نظر گرفته شده است.
به کار بردن دستور input برای متغیرهای رشته ای :
همان طور که گفتیم، اگر دستور input را بخواهیم برای یک متغیر عددی به کار ببریم، از شکل معمولی آن استفاده می کنیم، اما چنانچه متغیر، یک متغیر رشته ای باشد، آنگاه باید عبارت s را درون پرانتز دستور input بنویسیم. به مثال زیر توجه کنید :
مثال :
همان مثال قبل را این بار برای یک متغیر رشته ای به کار می بریم :
A=input(please enter your number : ,s)
نتیجه :
در پنجره Command ، عبارت : please enter your number نمایش داده خواهد شد. حال تنها کافی است که مثلا کلمه cat را وارد کنیم و سپس کلید enter از کیبورد را فشار دهیم. آنگاه نتیجه زیر نمایش داده خواهد شد :
مشاهده می کنید که متغیر A ، یک متغیر رشته ای می باشد.
به کار بردن دستور input برای متغیرهای عددی و رشته ای به صورت هم زمان :
ممکن است بخواهیم که انتخاب اینکه مقدار متغیر مورد نظر یک عدد باشد یا یک رشته باشد را به عهده خود کاربر بگذاریم تا از این نظر، کاربر آزادی انتخاب داشته باشد. برای این منظور می توان از یک نکته کوچک استفاده کرد و آن این است که از دستور input ، به همان شکل معمولیش استفاده کنیم، اگر کاربر قصد وارد کردن یک عدد را داشت، باید عدد را وارد کند، اما اگر قصد وارد کردن یک رشته را داشته باشد، باید رشته مورد نظر خود را بین دو علامت قرار دهد. دستور input تشخیص خواهد داد که منظور کاربر، وارد کردن یک رشته بوده است و بنابراین دو علامت را جزء رشته در نظر نخواهد گرفت و کاراکترهای بین آن دو علامت را به عنوان یک رشته، به متغیر اختصاص خواهد داد. به مثال زیر توجه کنید :
مثال :
A=input(please enter your number for A : )
B=input(please enter your string for B : )
نتیجه :
در پنجره Command ، ابتدا عبارت زیر نمایش داده می شود :
please enter your number for A :
فرض کنید مقدار عددی 2 را وارد کرده و کلید enter از کیبورد را فشار دهیم. تا اینجا، در پنجره Command ، عبارات زیر نمایش داده شده است :
please enter your number for A : 2
A =
2
please enter your string for B :
حال برای متغیر B ، عبارت cat را وارد کرده و کلید enter از کیبورد را فشار می دهیم. کل عبارات نمایش داده شده به صورت زیر می باشد :
please enter your number for A : 2
A =
2
please enter your string for B : cat
B =
cat
مشاهده می کنید که متغیر B به صورت رشته cat (شامل سه کاراکتر) تعریف شده است.